Με τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ερχομό 1.500.000 Μικρασιατών προσφύγων, δημιουργούνται νέοι συνοικισμοί για την εγκατάσταση τους σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, μεταξύ αυτών και στον Πειραιά. Έπειτα από απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης το 1922, απαλλοτριώνονται οικόπεδα για τη δημιουργία συνοικισμών και στις 18 Μαρτίου 1923 το Ταμείο Περιθάλψεως Προσφύγων εγκαινίασε τον συνοικισμό της Νέας Κοκκινιάς, σε ακατοίκητη προηγουμένως περιοχή όπου άνηκε στον Δήμο Πειραιώς. Οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στον συνοικισμό ήταν καταγόμενοι από διάφορα μέρη της Μικράς Ασίας όπως Σμύρνη, Μαγνησία, Βιθυνία, Μούγλα, Τραπεζούντα, Ικόνιο, εξ' αυτών κατά πλειοψηφία ήταν ελληνικής καταγωγής, ωστόσο όμως σε εξίσου μεγάλο βαθμό ήταν και αρμενικής καταγωγής.
Ανατέθηκε στον μηχανικό Διονύσιο Κόκκινο να ετοιμάσει τα σχέδια του προσφυγικού συνοικισμού, ενώ από το 1924 το έργο ανέλαβε να αποπερατώσει η Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων. Σε έκταση 750.000m² ανεγέρθηκαν περί τις 1000 οικίες διώροφες ή μονοκατοικίες που σε αυτές αμέσως στεγάστηκαν 50.000 πρόσφυγες. Για την κατασκευή των κατοικιών στα τοιχία χρησιμοποιήθηκαν λίθοι, μπετόν αρμέ για τα πατώματα και κεραμίδια γαλλικού τύπου για τις σκεπές. Η αξία της κάθε οικίας ανέρχεται στις 70.000 δρχ και όποιος πρόσφυγας επιθυμούσε κατέβαλε 7.000 δρχ και είχε τη δυνατότητα να το αποπληρώσει σε 15 έτη. Για τη δημιουργία του συνοικισμού δαπανήθηκαν 80,279,302 δρχ και στο αρχικό σχέδιο προβλεπόταν δημόσια κτίρια όπως νοσοκομείο, αστυνομία, εκκλησία κτλ τα οποία κατασκευάστηκαν σε δεύτερη φάση με άλλο δάνειο.
Στους δρόμους του νεοσύστατου συνοικισμού δόθηκαν ονόματα πόλεων και οικισμών της Μικράς Ασίας όπως Προύσας, Καισάρειας, Λαοδίκειας, Μαγνησίας, Εφέσσου, Ιωνίας, Κυδωνιών (από το 1939 Πέτρου Ράλλη), Μαινεμένης, Βιθυνίας, Νικομήδειας, Αττάλειας, Ταρσού, Φρυγίας κ.α., ενώ σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, η κεντρική οδός του συνοικισμού έλαβε το όνομα του Προέδρου του Ταμείου Περιθάλψεως Προσφύγων Επαμεινώνδα Χαρίλαου, ενώ έτερη κεντρική οδός του Προέδρου της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων Χένρυ Μοργκεντάου (σήμερα φέρει το όνομα του Μικρασιάτη διδασκάλου Κώστα Γέμελου). Η κεντρική οδός που συνδέει τη Νίκαια με τον Πειραιά ονομάζεται σήμερα, 7ης Μαρτίου 1944, σε ανάμνηση της Μάχης της Κοκκινιάς.
Από το 1926 στο συνοικισμό λειτουργούσε Χαμάμ, με ονομασία "Μικρά Ασία", του οποίου η διαδικασία της ανέγερσης ξεκίνησε μόλις το 1923, από τον Αρμένιο αρχιτέκτονα Αρτίν Παλατζιάν. Επίσης, από τα πρώτα κιόλας χρόνια, στον συνοικισμό υπήρξε πλήθος κινηματογράφων όπως οι κινηματογράφοι "Απόλλων", "Έσπερος", "Ορφέας", "Αλκαζάρ", "Κρυστάλ" (αργότερα "Παλλάς"), "Ήλιος" (μετέπειτα "Απόλλων") και "Εκλαίρ". Το 1926 με πρωτοβουλία της φιλανθρωπικής οργάνωσης των “Αμερικανίδων Κυριών’’ στήθηκε νοσοκομείο, το οποίο παρά τις βασικές ελλείψεις, λειτούργησε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του '30.
ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org/wiki/Νίκαια_Αττικής